უბრალოდ,უიღბლო დღე

ფარდები გაწეული დამრჩენია,დილით ჩემს ოთახში შემოჭრილმა სინათლემ გამაღვიძა,გვერდით გავიხედე და ჩემს თავთან წიგნი დაინახე,ისევ ჩამძინებია ”შერლოკ ჰოლმსით” კითხვა განვაგრძე,ვკითხულობდი მთელი დღე,მერე გამახსენდა,რომ ინგლისური მქონდა,საათს დავხედე,ჯერ ადრე იყო,სადღაც 1საათში გავალ-მეთქი,და ”გამოძიება” განვაგრძე :დ დროც მოვიდა,მოვემზადე და გავედი,რომ მივედი მასწავლებელმა გაკვირვებისგან პირი დააღო,რა დაგემრთათ მეთქი,რომ ვკითხე1 საათია გელოდებით,არავინ მოვიდა და ეხლა მოხვედი შენო?:დ თურმე ჩემი საათი იყო არასწორი,და წესით რომ უნდა დამთავრებულიყო გაკვეთილი მაშინ მივედი,საკვირველი კი ის იყო,რომ არავინ მისულიყო იმ დღეს :დ
სახლში რომ მოვჩანჩალდი სტუმრები დამიხვდნენ,დედაჩემს 3დღეა ვეხვეწებოდი,გრძელი კაბის ყიდვა მინდა,და ფული მაჩუქე-მეთქი,და გუშინ მაჩუქა,ემ მაშინვე ჩაცმა დავიწყე და 8ზე სახლიდან გავედი,9ზე ძვლივს მივაღწიე მარჯანიშვილე და დაკეტილი იყო მაღაზიები,მერე ვაგზალზე გავედი და იქ საერთოდ შუქებიც არ ენთო :დ,ისანში გამოვედი და 1სთ ველოდე ტრანსპორტს,სადაც თავი ამოვყავი 11ის ნახევარზე....ძვლივს,11საათია სახლში ვარ,ჩხუბს გადავრჩი,დავჯექიუ კომპიუტერთან და რამის გულმა დამარტყა :დ მოეწერა იმას ვისაც 2 კვირაა ველოდები,და უკვე გასული იყო,გაბრაზებულმ,დავიძინე უკეთესი დღის მოლოდინში...
ეგეც ერთი უაზრო,უიღბლო დღე,რათქმაუნდა ჩემთვის :დ