გავიხსენოთ ბავშვობა
არა,თვითონ მეც არ ავრ დიდი,მაგრამ ”უფრო პატარები” რომ ვიყავით იმ დროს ვგულისხმობ.... დაიწყოთ სულ თავიდან :დ ვტიროდით უაზროდ და ვაღვიძებდით ჩვენი მოვლით განაწამებ მშობლებს ვსვამდით უაზრო კითხვებს პირველ კლასში სიხარულით შევედით,მოგვიანებით კი დავიწყეთ წუწუნი რომ ურვეულების უკჯრებში ხაზების წერაში ვარჯიში ძალიან ძნელია და ა.შ დილლით ვიღვიძებდით,რომ გვეყურებინა მულთბინმებისთვის,მოგვიანებით ეკლესიაშიც ამავე მიზეზით არ დავდიოდით ვუყურებდით : რაღაც მულთბინმს მოჩვენებებზე,კლიფმონდზე-დიდი წითელი ძაღლი, თაგვებზე-”მზეზე” რობოტუნას და რობუტუნებს,ტელე ღიპუცებს-რუსთავიორიდან და ა.შ ყველას გვაქვს ნაყურები ”ტომი და ჯერი”-სიცილით ვკვდებოდით. ”მეფე ლომი”-ტირილით. ”ალადინი” ”რუსალაჭკა” ”ჩუდოვიშა და კრასავიცა” და სხვა.... ხო ეხლა ”მარტო სახლზე” და ”მუმიაზე” ლაპარაკი აღარ არის. რაღაცეებს ვაწყობდით შპილკებით,ასანთებით და ა.შ არ გვიყვარდა ჩაის სმა გაციების დროს :დ გვიყვარდა სახლში დამალობანას თამაში