ღამის ფიქრები

ჩემი ოთახის ფაბჯრის რაფაზე ვზივარ და გარეთ ვიყურები,უკვე რამდენი ხანია, ღამის პირველი საათი დაიწყო,მე ლი ვერ ველევი ჩენს ფანჯარას,არა,ჩემს წინ კორპუსები არაა,და არც სხვის ფანჯრებში ვიყურები(თავად ვერ ვიტან ასეთ საქციელს),ვუყურებ ცას,შორს-მთებს და ლამპიონებს,რომლებიც ღამე იღვიძებენ და გათენებამდე უნათებენ გზებს გზა არეულ არსებებს,მეც თითქოს მათთან ვიკარგები...სრულიად მავიწყდება,რომ უკვე ძილის დროა,ხვალ სკოლაა,ისიც მავიწყდება,რომ უკვე დიდივარ და ამ ფანჯრის რაფაზე ძალიან არაკომფორტულიად ვზივარ, და ვიფლები ჩამს აფორიაქებულ ფიქრებში.პირველრიგში მეხსიერებაში აღვადგენ განვლილ დღეს და განვიხილავ გონებაში:
”ე.ი დღეს ჩემი დაქალი მესტუყმრა და ისეთი რამ მითხრა,რასაც ასრ წარმოვიდგენდი და რაზეც მეც ბევრი მიფიქრია,მერე თითქოს გადამავიწდა,თუ რაღაც მსგავსი,მაგრამ გულის სიღრმეში კვლავ არსებულა ამის სურვილი,მოკლედ,თავის თავგადასავლის წიგნად უნდა დაეწერა,მეც მოვუწონე ეს აზრი,და ბევრი ვისაუბრეთ ამ თემის გარშემო,პირადად მე დავასკვენი,რომ თუ გინდა დაწერო უბრალოდ კარგი წიგნი,უნდა:

1.მოინდომო!

2.არ დაგეზაროს!

3.მოიცალო!

4.გადაერთო სხვა სამყაროშიც,შეიგრძნო ყველაფერი და ა.შ....

5.გქონდეს ამ ყველაფრის ნებისყოფა!

მოკლედ,ჩემო მეგობარო,იმედია აგღმოგაჩნდება ზემოთ ხსენებული -ნებისყოფა!

გისურვებ წარმატებებს! :)

კიდევ ბევრი რამის მოყოლა მინდა,ძალიან ბევრის....მაგრამ თვალები მელულება...კალამი მივარდება ხელიდან და... ფერად-ფერად სიზმარში ვაგრძელებ ასევე ფერად ცხოვრებას... :)