ვისწავლოთ ნდობა...პატიება

ამ დროში 21-ე საუკუნეში, ადამიანების დიდი ნაწილი მიხვდა რომ არავის ნდობა არ შეიძლება,ზოგმა გამოსცადა და ისე მიხვდა,შეიძლება ამის შემდეგ არა მაერტო ხალხი,არამედ მთელი სამყაროც შესძულდა...ეს საშინელებაა... ზოგი კი კვლავ ისეთი გულუპყვრილოა,რომ ყველას ენდობა...ესეც საშინელებაა...
-გიყვარვარ?
-ისევე, როგორც ადამს უყვარდა ევა.
-გჭირდები?
-ისევე, როგორც ადამს სჭირდებოდა ევა.
-ედემი?
-ედემში ვცხოვრობთ ყველა...
-არ გეშინია?
-რისი???
-ადამი აცდუნა ევამ!..

და რა მოსდევს იმას თუ კი ნდობას არ გაგიმართლებენ? თუკი ფეხით გაგითელენ შენს საკუთარ გრძნობებს?თუკი.......................... შემდეგ პატიება ან არ პატიება :(
ეს 2 პრობლემა მთელი სამყაროს პრობლემაა,მე კი მათზე ვდარდობ,ეჰჰ ვიდარდო სანამ პატარა ვარ, თორემ რომ გავიზრდები ისეთი პრობლემები მექნება,ვინ იცის მეც ავიჩემო ძალიან ნაცნობი სიტყვები:"ეგ ხომ ბავშვური პრობლემაა,რადროს მასეთი ფილოფოსობა და სამყაროს პრობლემებია,რომა საკუთარი თავის პრობლემები ვერ გადამიჭრავს"
მოკლედ, განვაგრძო, არ ვიცი საიდან გამახსენდა ეს სიტყვები,მაგრამ უცებ ისიც მომინდა ამაზე დამეწერა პოსტი,აი ის სიტყვებიც:
-"არ მოკლა იგი,შენ ხომ ქრისტიანი ხარ...შენ უნდა შეუნდო მას...შენ ქრისტიანი ხარ,შეუნდე,შეუნდე...!!!........................"
-"არა! არა! მე მან შვილი მომიკლა...."
-" უფალსაც მოუკლეს შვილი..."
ამის გაგრძელება აღარ მახსოვდს სამწუხაროდ,მაგრამ ესეც საკმაოა რომ გადმოგცეთ ის რისი თქმაც მინდა... ჩვენ ზოგჯერ რა უბრალო რაღაცეებს ვერ ვპატიობთ საყვარელ ადამიანებსაც,მაშინ როდესაც,ჩვენ ადამიანებს უფალმა გვაპატია თავისი შვილის მოკლვლა... ახლა ზოგიერთი უგუნური იტყვის "მე რა დავაAdd Videoშავე მე ხომ არ მომიკლავსო" ვის წაუკითხავს ილია ჭავჭავაძის "სარჩობელაზედ" ?( იქ ძმას ძმა ჩამოუხრჩვეს ადამიანებმა სარჩობელაზედ,ამის მერე მეორე ძმა მიდის ნოხუც კაცთან,რომელიც ადრე გაძარცვეს,და ეუბნებაა: "ყველაფერი შენი ბრალია,ყველას ბრალია ჩემი ძმა რომ კატასავით ჩამოახრჩვესო ... ამაზე მოხუცი ძალიან გაკვირდა,ხელები აუკანკალდა და გაიძახოდა... "მე რა დავაშავეო" მართლაც და რა დააშავა საწყალმა მოხუცმა? " (გირჩევთ წაიკითხოტ ეს მოთხრობა) მან ოის დააშავა რომ ისიც ადამიანი იყო...მისმა მმოძმეებმა დააშავეს,მაგრამ მის ძმას მთელი სამყაროს ადამიანები ძულდა,მთელი სამყაროს... აბა წარმოიდგინეთ ხომ შეიძლებოდა უფალსაც ასე შევძულებოდით ისინი,მისი მოძმეები-ადამიანები,ვინც მას შვილი მოვუკალით?
ეჰჰ სულსაც დავბთმობდი იმისთვის,რომ ადამანებმა ნდობის გაფრთხილება და შემდეგ პატარა შცდომებზე პატიება ისწავლონ.... დიახ ეს ადამიანებს სასწავლი აქვთ დიდსაც და პატარას...და ნუ უარვყოფთ ამას ადამიანნო...................................









Comments

Popular posts from this blog

ბოლო ზარი

ვიქტორ ჰიუგოს ნაწარმოებები

ჩარლზ დიკენსის ნაწარმოებები