აუუუუუუ ბავშვობაში მუდმივად ვეკამათებოდი ყველას რომ მოდელები და მსახიობები დზ ლამაზებია არიან მაკიჟის გარეშეც... ახა ეს სურათები ნახეთ(მაკიაჟით და მაკაჟის გარეშე მოდელები და თქვენც გამოთქვით ტქვეენი აზრი ) :
რამდენიმე დრეა რაც თბილისში ჩამოვედი და პოსტის დაწერას არ ვაოირებდი,უბრალოდ დღეს ერთმა პირისპირ მითხრა:"რა კარგი რაღაცეები გიწერია ბლოგზეწო",აღმოჩნდა რომ ჩემი ყველა პოსტი აქვს წაკითხული და ახალს ელოდება... ხოდა ეს ჩემთვის ერთგვარის სტიმული იყო...ხოდა აი მეც:) დავიწყებ იმით,თU როგორ დავისვენე: სოფელი,ზაფხული, რომელსაც 3 ტრიმესტი სულმოუთქმელად ველი და დღეებსაც კი ვითვლი ხოლმე,ახალი ურთიერთობები და ყველაფერი რაც ჩემს პატარა სამყაროს აკლია... ალბათ წარმოგიდგენიათ რა მაგარ დროს ვატარებდი...წიგნები,მუსიკა,ზაფხული რაღა გინდა მეტი??? ხომ მართლა გჯერათ რომ ტელევიზორს და კომპიუტერს გადავეჩვიე?თუ არ გინდათ თავის მოტყუება გირჩევთ დაიჯეროთ...:) ყველაზე გასაკვირი კი ის არის რომ არ მომნატრებია:არც სკოლა,კლასელები და თბილისიც კი,წარმოგიდგენით???არადა როგორ მიყვარს მე ჩემი თბილისი,კალსელები??? არა,ამას ვერავინ ვერ დაიჯერებს...თუ სიმაღტლე გჯერათ ცოტათი მეც მეპარებოდა ამაში ეჭვი,მაგრამ დავრწმუნდი იმის შემდეგ,რაც ტბილისის მიწაზე დავდგი ფეხი ,ზაფხულის მერე...ვიგღძენი ბევრი რამ,ყველაზე მეტად კი ...
ასევე ძალიან მიიიყვარს ვიქტორ ჰიუგოს ნაწარმოებები,ალბათ არ გაგიკვირდებათ რომ მათზეც ვტირივარ ხოლმე მაგრამ რას ვიზამთ? ამათ რა დააშავეს თუკი სხვებზე ვტირივარ?მმითუმეტეს ეს განსაკუთრებით "მაგარი" წიგნებია ა ესენი უფრო იმსახურებენ ჩემს ცრემლებს ვიქტორ ჰიიუგოსი წაკითხული მაქვს:"93 წელი"(არს ომის პერიოდზე და იმაზე თუ როგორ მოულბობს გულს დედისა და შვილების განწირული ტირილი უსაშინლეს ადამიან რის გამოც ეს უკანასკნელნი იტანჯებიან და რას გააკეთებს ის ამ გაქვავებული გულის მოლბობისას?-უკვე ბრძოლაში მოგებული,ბავშვების გადასარჩენათ შევა თავისივე დაგებულ მახეში და თვითონვე განწირავს საკუთარ თავს, ს აქამდე უპირისპირდებოდა თავის გაზრდილ ადამიანს ის ახლა მას დაუჩოქებს,მაგრამ მას თავს მოკვეთენ,აუ გამოსწორებული ადამიანის ბოლო მაინც ასეთი რატომ არის ხოლმე???ძალიან შემეცოდა:((( აუ მოკლედ მე ვერ აღვწერ ჩემი ენით ისე როგორც თვითონ წიგნშია აღწერილი,წაიკითხეთ გთხოვთ ძალიან მაგარია....) ვიქტორ ჰიუგოსი კიდევ წაკითხული მაქვს "კლოდ გე" ,"უკანასკნელი დღე სიკვდილით დასასჯელისა"...
ძალიან,ძალიან მიყვარს ჩემი დაბადების დღე...ზუსტად 2კვირით ადრე ვიწყებ ხოლმე დღეების ათვლას,თანაც წინა დღის გამოანგარიშებულს 1დღეს კი არ ვაკლებ,ახლიდან ვიწყებ ხოლმე,ეს უკვე ტრადიციაა წელსაც ასე მოვიქეცი და აი....კიდევ ერთი წელი გადავლახე,დავიწყებ იმით რას ვაპირებ დღეს: წლის საუკეთესო დღე(ნუ ჩემთვის): ვიხდი სახლში ოღონდ ამჯერად ბიჭების გარეშე,სამაგიეროდ მთელი ჩემი კლასის გოგოები და ცალკე სამეგობრო იქნება. დილიდან მაღაზიებში დავრბივარ ეხლახანს მოვედი და გადავწყვიტე უცებ დამეპოსტა რომ სამახსოვროდ დამრჩეს დღიურივით. თუმცა ამის დრო მაქვს? გაქცევაზე ვარ,ოთახიც ხომ უნდა მოვაწყო და ა.შ რა გამიკეთებია და მისწავლია 15 წლიდან დაწყებული დღედე: 1.გავაუმჯობესე სკოლაში სწავლა და საერთოდ ჩემი განათლება; 2.ვისწავლე ადამიანების ამოცნობა,მართალია გულის ტკივილით მაგრამ კმაყოფილი ვარ; 3.გავხდი უფრო ორგანიზებული; 4.ბევრი საინტერესო იდეის განხორციელება დავისახე მიზნად; 5.გავიცანი საინტერესო ადამიანები; 6.დამეწვა სოფეში სახლი,მაგრამ სამაგიეროდ ახალს ავა...
Comments